Met een stapel studieboeken in je koffer naar Afrika. Tja, je kunt ook in een hutje op de hei gaan zitten om je vakkennis bij te spijkeren. Maar het werd Afrika. Phalaborwa, Zuid-Afrika.
Waarom Zuid-Afrika? Ach, ik ben gewoon verleid. Verleid door een gepassioneerde Afrikaliefhebber. Mascha Damen. En Mascha hoefde er niet heel veel voor te doen. Want, stel je voor dat je op een avond op een netwerkbijeenkomst staat (je twijfelde nog of je wel zou gaan, want je was best moe, had hard gewerkt en het was weer zoveel geregel met de kids), en iemand -Mascha- vertelt je dan dat zij al jarenlang een weekje in retraite gaat in Zuid-Afrika. Alleen. Om lekker bij te komen, bij te lezen, ideeën uit te werken, maar vooral ook om te genieten van Zuid-Afrika. Van de zorgeloze mensen, het lekkere eten, het fijne weer en de safari-trips in het Krugerpark. En oh ja, het zou leuk zijn om dat eens met anderen te delen. Want ze dacht aan het organiseren van een soort Study & Safari-reis. Boem. Ik was aan boord.
Het was alles wat ik me ervan had voorgesteld. En meer. Mascha, ik en nog vier andere ‘winkelgenoten’ zaten van 31 januari t/m 10 februari in de Sefapane Lodge van Joris Bertens, een goede vriend van Mascha. Een fantastisch resort. We hadden allemaal onze eigen rondavel (eigenlijk gewoon een luxe hotelkamer, van alle gemakken voorzien, maar dan als huisje in African Style) en het motto van de week was “geen verplichtingen”.
En zo gebeurde het dat ik ging slapen als ik moe was, opstond als ik was uitgeslapen, meer boeken las dan het hele jaar ervoor, heb zitten mijmeren, brieven heb geschreven aan mijn zoons, aan het zwembad van de zon genoot, kennismaakte met de local community van Phalaborwa, geïnterviewd ben door het lokale radiostation, me op de set van Out of Africa waande bij de braai aan de Elephant’s River, olifanten, giraffen, zebra’s, nijlpaarden, buffels, de prachtigste vogels en ander wildlife van superdichtbij heb kunnen zien. En on top, heel veel heb geleerd van een groep geweldige mensen. We hebben meermaals voor intervisie-sessies bij elkaar gezeten. Er zijn businessplannen gereviewd, ideeën verbeterd en richtingen uitgezet. Ik ben gegroeid en tot nieuwe inzichten gekomen. Eén ding weet ik zeker: het was een cadeautje aan mezelf. En een cadeautje om in Zuid-Afrika te zijn. Want ik ben ervan overtuigd dat de onbezorgde-één ding tegelijk-no hurry-mentaliteit, de ideale setting vormde voor deze retraite-week.
Dit cadeautje ga ik mezelf vaker doen! Jij jezelf ook?